pod ostrym kątem

См. также в других словарях:

• ośli — «odnoszący się do osła, należący do osła, związany z osłem, typowy, charakterystyczny dla osła» Ośla skóra. Ośli upór. ∆ archit. Ośli grzbiet, łuk w ośli grzbiet «łuk stanowiący połączenie pod ostrym kątem dwu wypukło wklęsłych krzywizn,… …   Słownik języka polskiego

• ścięty — imiesł. bierny od ściąć (p.) ścięty w użyciu przym. 1. «nie mający ostrego zakończenia, jakby płasko odcięty» ∆ mat. Ostrosłup ścięty «bryła ograniczona, powstała przez odcięcie wierzchołka ostrosłupa płaszczyzną równoległą do jego podstawy» ∆… …   Słownik języka polskiego

• zbić — dk Xa, zbiję, zbijesz, zbij, zbił, zbity zbijać ndk I, zbićam, zbićasz, zbićają, zbićaj, zbićał, zbićany 1. «zrobić jakąś całość z poszczególnych elementów, zrobić coś z desek, belek itp. łącząc je za pomocą gwoździ» Zbić półkę, skrzynię. Zbić z… …   Słownik języka polskiego

• ścięcie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od. cz. ściąć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}ścięcie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. ścięć, sport. {{/stl 8}}{{stl 7}}w siatkówce, tenisie ziemnym i… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ścięty — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w geometrii przestrzennej: o bryle (stożku, ostrosłupie): taki, który nie posiada wierzchołka; taki, który zamiast wierzchołka ma płaszczyznę… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ostry — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, ostrytrzy, ostrytrzejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mający tnącą krawędź lub kłujące zakończenie umożliwiające cięcie, krojenie, kłucie, skaleczenie; nietępy : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• skos — m IV, D. u, Ms. skossie; lm M. y 1. «kawałek tkaniny odcięty ukośnie, pod kątem ostrym w stosunku do nitek tej tkaniny» Spódnica, falbana, plisa ze skosu. 2. «powierzchnia ukośna, skośna» Skos ściany. skosem «ukośnie, z ukosa, nieprostopadle»… …   Słownik języka polskiego

• skośny — «tworzący z jakąś płaszczyzną lub linią kąt ostry; biegnący, ustawiony, padający pod kątem ostrym; ukośny» Skośne promienie słońca. Skośna ściana. Skośny sufit. ∆ Skośne oczy «oczy osadzone tak, że ich zewnętrzne kąciki uniesione są ku górze» ∆… …   Słownik języka polskiego

• ukos — m IV, D. u, Ms. ukossie; lm M. y «płaszczyzna ukośna, skośna w stosunku do czegoś; kawałek tkaniny odcięty pod kątem ostrym w stosunku do nitek tej tkaniny; skos» Ukos ściany, muru, skarpy. Spódnica, plisa, falbanka uszyta z ukosu. na ukos, z… …   Słownik języka polskiego

• ukośny — «skierowany w stosunku do czegoś pod kątem ostrym; nieprostopadły do czegoś, biegnący, padający, ustawiony pod kątem ostrym; pochyły, skośny» Ukośne promienie słońca. Ukośne linie. Sukienka w ukośne pasy …   Słownik języka polskiego

• skos — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. skossie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} płaszczyzna ukośna, wyznaczona linią biegnącą pod kątem ostrym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Skos ściany. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień